Vandaag is de laatste dag. We vertrekken om 8 uur richting Massada. Het verhaal van Massada is dat 1000 joden van 70 na Christus tot 73 na Christus hier het laatste bastion tegen de Romeinen hadden. Toen de joden het toch gingen verliezen hadden ze de keuze, of slavernij of in vrijheid de dood in. Ze kozen voor het laatste, dus toen de Romeinen de muur doorbraken met de stormram was bijna iedereen in de stad dood. Dus een echte overwinning was het niet voor de Romeinen. De joden hadden alle voorraden verbrandt op één voorraad kamer na. Dit was om aan te tonen dat ze niet van honger gestorven waren, maar uit eigen keus. We gaan met de kabelbaan naar boven en bekijken de ruïne. In de ruïne staan overal zwarte strepen op de muren, die geven aan dat alles onder de streep zo is terug gevonden en alles boven de streep is opgebouwd uit materiaal dat er in de buurt lag.
Weer beneden drinken we koffie en daarna gaan we op weg naar En Gedi. Hier is een natuurpark, waar allerlei 'wild life' is, o.a. steenbokken (niet gezien, maar iemand anders uit groep) en de klipdas (die hebben we wel gezien). Na een kleine wandeling gaan we door naar Qumran.
In Qumran zijn de 'Dode Zee-rollen' gevonden. Ook hier maken we een wandeling door de ruïnes van de oude nederzetting van de Esenen (ik weet niet of de spelling goed is). Vanuit de nederzetting kun je de grot zien waar de rollen gevonden.
Nu is het tijd voor de 'Dode Zee', wat een ervaring. Eerst omkleden en dan het water in. De bodem is net rubber, maar het is modder. Als eerste gaan we drijven, daarna smeren we ons helemaal in met de modder van de bodem. Het is net een scrub. Als we ingesmeerd zijn gaan we het water uit om op te drogen. Tijdens het opdrogen wordt de modder hard, maar ook was het zo dat bij een schrale huid je huid enorm ging branden, dus 'yours truly' zat na het afspoelen met brandende benen op het strand. Het is inderdaad net alsof je benen in de fik staan. Dus snel afspoelen onder de douche. Het is wel zo dat je huid door de modder enorm zacht is geworden.
Om 4 uur gaan we weer terug naar het hotel. Tijd om afscheid te nemen van onze gids (Anneke Gal). En het moet gezegd: ze heeft haar fooi met verve verdient. Ik en volgens mij iedereen heeft enorm veel geleerd van deze reis.
Aan alle goede dingen komt een eind, zo ook aan deze reis. Een hele mooie reis. Vannacht om 2 uur komt een andere gids ons halen om naar het vliegveld te brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten